Toen Compris net bestond hadden we met drie man de leiding. Drie mannen met een technische achtergrond, samen met nog twee andere mannen in één hok. Dat was vragen om moeilijkheden. De sfeer op ons kantoor kenmerkte zich door haantjesgedrag, foute moppen en een voortdurende strijd over wie gelijk had. Eén collega trok het niet meer en verliet voortijdig het toneel.

Luisteren

Dat moest anders, besloot ik, en nam vrij spontaan een vrouw aan. Vanaf het moment dat zij in dienst en in het MT trad, veranderde er iets. Alle mannen deden een stapje terug, toonden meer respect voor elkaar en gingen beter naar elkaar luisteren. Iedereen ging zich ‘zachter’ gedragen, ook als de dame in kwestie er niet eens was.

Groei

Ik vond het interessant. Hoe kan één vrouw zo sterk haar stempel drukken op de werksfeer? En niet alleen op de sfeer, maar ook op de bedrijfsprestaties? Want op het moment dat we de strijd staakten, begon de grote groei. Ik besloot er mijn afstudeerscriptie aan te wijden voor mijn MBA aan de Erasmus Universiteit.

Niet aantrekkelijk

Technische bedrijven bestaan maar voor 12% uit vrouwen. In leidinggevende functies zijn het er meer, in de uitvoering zie je nauwelijks vrouwen rondlopen. Technische bedrijven doen ook niet zo hard hun best om vrouwen binnen te halen. Vrouwen op hun beurt vinden het vaak helemaal niet aantrekkelijk om bij een technisch bedrijf te werken.

1 van de 3

De vrouwen die wél in de technische sector werken, zijn vrouwen die liever met mannen werken dan met vrouwen, ontdekte ik: dit zeiden bijna alle vrouwen die ik interviewde. Daarbij lijkt één vrouw en twee mannen het beste te werken. Eén of twee dames kunnen in een mannenbedrijf al een groot verschil maken. Maar dan zit je in specifieke situaties (een vergadering in klein verband, in een projectteam of in de vakantieperiode) vaak alsnog alleen met mannen. Wil je de vrouwelijke invloed echt in het hele bedrijf voelen, dan heb je meer dames nodig: één op elke twee mannen vinden wij een ideale samenstelling.

Balans

Een nuance is hier natuurlijk op zijn plaats. Het gaat niet om vrouwen versus mannen. Het gaat om vrouwelijke eigenschappen en mannelijke eigenschappen, en in hoeverre die met elkaar in balans zijn. In de technische sector vind je veel mannelijke mannen, waardoor juist daar vrouwelijke invloeden zo’n positief effect kunnen hebben. Wij merken dat ook in de praktijk: onze vrouwelijke collega’s die in ‘mannenbedrijven’ op een opdracht zitten, worden op handen gedragen.

Oprechte belangstelling

Een vrouwelijke eigenschap is bijvoorbeeld ‘goed kunnen luisteren’. In een salesgesprek hebben mannen de neiging om langdurig te oreren wat ze allemaal kunnen en hoeveel ervaring ze hebben. Maar wie zegt dat de wederpartij dat allemaal wil weten? Een vrouw stelt vragen, luistert naar de antwoorden en komt dan met een oplossing. Ik vond dat een eyeopener en ging het gelijk proberen. De klant was onmiddellijk binnen. Oprechte belangstelling tonen werkt echt.

Targets

Moeten we dan voor de hele branche targets gaan stellen, zoals de overheid doet? Alsjeblieft niet. We moeten in de technische sector een natuurlijke situatie creëren waarin vrouwen zich beter thuis voelen. Meisjes beschouwen techniek vaak als iets ‘engs’. Die barrière kun je wegnemen door ze eerder in aanraking te brengen met techniek. Het zou ook helpen – dit geldt overigens in alle sectoren – als parttime werken in leidinggevende functies meer geaccepteerd zou zijn.

Mannelijk werk

Tegelijk moeten we accepteren dat technisch werk al sinds het ontstaan van de mensheid in onze hersenen zit geplant als ‘mannelijk werk’. Er gaan nog heel wat generaties overheen voor dat weg is. Maar als we ons daar bewust van zijn kunnen we ver komen. De kunst is om een effectieve combinatie te maken van mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, om als bedrijf en als bedrijfstak te excelleren. Compris is met 9 vrouwen en 21 mannen goed op weg.

Hoe is de man-vrouwverhouding in uw bedrijf? En werkt het?